De Santa Cruz trekking

21 aug

De eerste nacht van de hele vakantie dat Inge goed geslapen had! Guido is het nog steeds niet gelukt... Om 7 uit stonden we gepakt en bezakt klaar om te gaan. We werden met de auto naar Yungay gebracht, daar moesten we overstappen in een colletivo. We waren met 6 mensen voor de trekking, de kok, de gids en de ezeldrijver. In het busje zaten nog een aantal mensen die naar laguna llugano gingen, daar kwamen we langs. Yungay uitgereden, kwamen we natuurlijk weer op een onverharde weg... ik wist dat de autorit 3 uur zou duren, nou die zijn dan erg lang! Halverwege kregen we nog een klapband. Dat gebeurd hier kennelijk veel vaker, want in nog geen 10 min lag er een nieuwe band op. Na een tijdje kwamen we op de eindbestemming van de autorit en kon het lopen beginnen. We waren dus met 6 personen, een belgisch koppel, en een frans koppel. Alle bagage werd gedragen door ezels (dat is het voordeel van een georganiseerde trekking) bevalve je dagrugzak met daarin water, wat eten, jassen en waterdichte jas en broek. Die rugzak was dus voor Guido het grootste deel van de tijd. De tocht viel mee, geleidelijk stijgen en dalen, geen moeilijke stukken. Toen we zaten te rusten kwamen de ezels voorbij met de rest van onze spullen. Halverwege de tocht had de kok voor ons het middagmaal bereid. Gekookte aardappels, met avocado, tomaat en komkommer. Erg lekker! Daarna weer verder gelopen door het mooie gebergte. Rond half 4 kwamen we aan op onze campingplaats waar de tenten al op stonden. Weer zo'n voordeel. Alleen de slaapspullen erin en klaar. De camping ligt op 3870 meter hoogte. Wat thee gedronken met z'n allen en een beetje gerelaxd. Het meisje van het belgische koppel spreekt goed spaans. De man van het franse koppel komt oorspronkelijk uit spanje. Je moet je eens voorstellen hoe dat klinkt aan de tafel als ook de gids erbij zit die alleen spaans spreekt. Er wordt dan spaans, engels, frans en nederlands door elkaar gesproken. Om 18:00 kregen we ons avondeten. Dit begon met een grote schaal soep met pasta erin. Daarna kregen we forel met aardappels, tomaat en komkommer. Het rare hier is trouwens dat bij de tomaat en komkommer het vruchtvlees eruit gesneden wordt. Het lekkerste wordt er dus uitgehaald! Als toetje kregen we een soort rijstepap, met veel suiker erin smaakt dat wel. Nog een kopje thee gedronken en toen rond 19:30 naar de tent. Dat lopen maakt je erg moe, dus Guido lag meteen te slapen. Ik heb nog wat gelezen en ik sliep rond 20:30. Op een gegeven moment werden we allebei wakker, in de veronderstelling dat we er al bijna uit moesten. Guido keek op zijn horloge en bleek dat het pas 23uur was! Hadden dus nog een hele nacht vol slaap voor ons!

22 aug
Om 6.20 uur werden we gewekt door maria, onze gids. Ze stond al klaar met 2 mokken met coca thee. Deze thee word hier veel gedronken tegen hoogteziekte. Nadat we de thee op hadden hebben we de slaapspullen en tent ingepakt. In de gezamelijke tent hebben we ontbeten met z'n allen, met soep(!) en brood en om 8 uur zijn we vertrokken. In een rustig tempo zijn we met af en toe pauzeren naar Punta Union gelopen. Dit is een pas gelegen op 4750 meter. Bijna 900 meter stijgen vanuit de kampeerplaats.
Net over de pas hebben we lunch gekregen, groentjes met tonijn uit blik. Prima tochten voer! Na de lunch was het nog ruim 500 meter dalen over een flinke afstand. Tijdens het wandelen hebben we steeds uitzicht op verschillende mooie besneeuwde bergtoppen. Dit zijn allemaal toppen van ruim 5000 of in de 6000 meter.
Op de kampeerplek aangekomen staan de tentjes weer mooi en hoeven we enkel de slaapspullen er weer in te leggen. Weer met z'n allen thee gedronken. Daar hebben wij ons even gewassen in het riviertje. Erg koud water omdat het recht uit de bergen komt, maar wel heerlijk als je al 2 dagen flink gezweet hebt en niet kan douchen. Daarna gerelaxd en om 18:00 konden we weer aanschuiven voor het avondeten. We kregen weer een soep, daarna spaghetti met saus. Als toetje kregen we een rode dikkige sap, wat gemaakt bleek te zijn van donkere mais. Daarna weer gaan slapen.

23 aug

Om 6:20 worden we weer gewekt. Het zelfde ritueel als de vorige dag. Dit keer krijgen we als ontbijt gebakken ei met brood. Om 8 uur vertrekken we weer. Guido en ik dachten allebei dat het een makkelijke dag zou worden maar dat bleek helemaal niet zo te zijn! We gingen stijgen en dalen en nog meer stijgen totdat we bij een bergmeer uit komen. Erg mooi, maar ver van onze oorspronkelijke route af... Toen moesten we weer helemaal teruglopen, daarna werd het gelukkig vlak. Om 12 uur zei onze gids dat het nog 5 uur lopen was! Ik had zere voeten en Guido had last van zn knie. Gelukkig gingen we kort daarna lunchen. We kregen een salade van rode bietjes, aardappels en erwten, met een gekookt ei en wat brood. Wederom erg lekker! Toen we weer een beetje uitgerust waren gingen we verder. Het bleek geen 5 uur lopen meer te zijn, maar nog wel erg lang. Het was gelukkig wel vlak. We liepen een campingplaats voorbij, zodat het de volgende dag minder ver lopen zou zijn. Wat ons betreft hoefde dat niet maar goed.. Tegen 4en zagen we gelukkig de tenten al staan. Slaapmatjes uitgerold en weer even gewassen in het riviertje. Daarna thee gedronken en gerelaxd. Om half 8 stond het eten weer klaar. Deze keer kregen we witte bonensoep (mam,die van jou is echt lekkerder!) en daarna rijst en friet met kip. Als toetje kregen we een soort gluhwijn. Erg lekker! Het was inmiddels later geworden dan de rest van de dagen, maar de volgende dag mochten we gelukkig een half uur langer blijven liggen.

24 aug

We hoefden pas om kwart voor 7 op te staan, maar guido was natuurlijk weer eerder wakker. Rustig alle spullen ingepakt en toen konden we gaan ontbijten. We kregen deze keer pannenkoeken! Heerlijk! We hoefden nog maar 3 uur te lopen vandaag. Het was een erg mooie route, door een dal, langs een riviertje. Om half 12 waren we bij het einde van de route, we hadden het gehaald! Met een busje werden we naar beneden gebracht, weer een uur over onverharde weg. Eenmaal weer in Caraz aangekomen onze rugzakken opgehaald en de combi naar Huaraz gepakt. Guido had ontzettende last van zijn verstandskies dus die wilde graag naar de tandarts. In Huaraz zit een soort reisbureautje wat gerund wordt door een nederlandse jongen. We hadden daar al een paar keer contact mee gehad voor de trekking. We zijn daar langs gelopen om te vragen of hij een goede tandarts wist. 2 blokken verder zat er 1, dus we zijn eerst naar het hostel gelopen om tassen af te zetten, daarna naar de tandarts. We konden meteen geholpen worden. Gelukkig viel het allemaal mee, zijn verstandskies is door aan het komen en dat levert de nodige pijn op. Hij heeft nu pijnstillers gekregen, zodat hij er minder last van heeft. Er zat geukkig dus geen ontsteking. Wat nog even het vermelden waard is: de rekening was maar 10 soles,omgerekend 2,50 euro. Daarna hebben we eindelijk gedouched! Verder nog een beetje rondgelopen in het stadje en bedacht wat we de komende dagen gaan doen. We willen graag een spaans cursus gaan volgen in Cusco, dus daar allerlei informatie over gezocht. Waarschijnlijk willen we dat eerst gaan doen, daarna de rest van peru gaan zien. Ook hebben we bij dat reisbureautje geprobeerd foto's op internet te zetten, maar dat is nog niet helemaal gelukt. Waarschijnlijk gaan we dat straks nog doen. De planning is om vanavond weer verder te reizen, dit gebied hebben we nu wel gezien. We gaan straks tickets kopen om met de nachtbus naar Lima te gaan, van daaruit denk ik direct door naar Cusco.

Dit was het weer voorlopig. Ik hoop dat we straks nog een berichtje kunnen plaatsen met de foto's!

Kei leuk trouwens, alle reacties die jullie geven!

Groetjes Guido en Inge