Wijnstreek en vulkanen

Hallo trouwe lezers,

Eindelijk weer een verhaal van ons. Sorry, het is weer erg lang geworden. Gelukkig zitten er weer erg mooie foto´s bij. We proberen de volgende keer sneller een stukje te plaatsen, zodat het wat minder lang wordt.


22-11
Eigenlijk wilde we vandaag de Humbolt Pinguin national parc tour doen, maar door een tsunami-oefening in de hele regio ging dat plannetje niet door. We besloten om de Elqui Valley te gaan verkennen op eigen houtje. Dat verliep niet helemaal vlekkeloos. Het duurde even voordat we de goede weg gevonden hadden de stad uit. Toen we goed en wel aan het rijden waren, bleek dat we de autopapieren vergeten waren. Aangezien ze hier regelmatig controleren besloten we maar om te draaien om de papieren op te halen. Eenmaal dicht bij de stad, konden we niet de goede richting op vanwege de tsunami-oefening. We zijn toen dus de verkeerde kant op gegaan en kwamen in de file terecht richting de stad. Na een grote omweg toch in de stad uitgekomen, vlakbij het hostel. Snel de papieren gepakt en in een slakkengangetje de stad uit (vanwege de drukte). Uiteindelijk konden we dan toch de vaart erin zetten. Een mooie groene vallei, vol pisco-wijngaarden. Het is raar hoe je al dat groen zo kan waarderen na een paar weken droogte. In Vicuña gestopt om te kijken hoe het stond met de auto overzetten op Guido’s naam. Dat bleek dus niet zo goed te zijn, dat gebeurd waarschijnlijk pas de eerste week van december, dus eerder kunnen we niet naar Argentinie. Daarna zijn we doorgereden naar Pisco Elqui, door schattige dorpjes. Ondanks dat de dag niet goed begon, hebben we een hele leuk dag gehad.

23-11
Op tijd de wekker, want we werden tussen 8 en half 9 opgehaald voor de tour naar Humbolt Pinguin national parc. Dit park bestaat uit 3 eilanden bij de kust van Choros. In dit park leeft de Humbult pinguin (duh), verder ook nog veel zeeleeuwen en dolfijnen. Met een bootje wordt je rond die eilanden gevaren en mag je uiteindelijk met je luie reet op het strand liggen. We hadden een groep van 8 personen en een gezellige chaffeur. Tijdens de busreis naar Choros toe (2 uur) heeft hij ons veel verteld over La Serena en de omgeving ervan. Zo staan er bijvoorbeeld 26 verschillende cactussen in de omgeving van La Serena en deze staan allemaal in bloei in september. In Choros aangekomen gingen we met de boot mee, een leuk vissersbootje. Na 20 minuten varen kwamen we bij het eerste eiland aan, veel zeeleeuwen en pinguins gezien. Helaas bleven de dolfijnen onder water, dus die hebben we niet kunnen spotten. Daar wat rondgevaren. Ook veel vogels, dus het stonk net zo erg als de Ballestas-eilanden. Daarna doorgevaren naar Isla Damas, waar we op het strand konden liggen. Helaas waaide het hard en koud, dus moesten we het doen met een mooi plekje in de duinen. Na de terugrit met de boot, konden we aanschuiven voor een heerlijke lunch! Na de lunch nog wat uitgebuikt en weer aan de busrit terug begonnen.

24-11
Vandaag stond er niet veel op het programma. Eerst uitgeslapen en later de auto weer ingeladen met alle spullen en de reis weer verder voortgezet. We zijn vanuit La Serena vertrokken richting nacional parc Fray Jorge. Dit is omschreven als een regenwoud in ons reisboekje. Dit is mogelijk hier in het dorre landschap vanwege de “ sea-mist”. Door deze mist en heel af en toe regen kunnen hier toch planten/bomen overleven. We zijn het park ingereden tot aan de controle post waar je een kaartje moet kopen. Het zag er voor ons niet aantrekkelijk genoeg uit om te betalen en verder het park te bezoeken. We konden nog geen bomen zien maar alleen cactussen. Hierdoor besloten we om te keren en zuidelijker te rijden om echt wat meer groen te zien.
Via verharde en onverharde wegen zijn verder gereden naar mooie groene vallei. Hier hebben gekampeert bij een boer met huisjes in de buurt van Salamanca. Gelukkig zaten de huisjes vol en konden we voor niks kamperen waar we maar wilden op zijn terrein.

25-11
Vanuit Salamanca zijn we naar Cajon del Maipo gereden. Veel onverharde weg gereden door een mooie vallei. We moesten door verschillende tunnels heen die zo breed was dat er 1 auto door kon. Na 2 uur rijden kwamen we op de snelweg uit richting Santiago. Er staan hier overal stalletjes langs de snelweg langs de vluchtstrook (eigenlijk levensgevaarlijk!) die wat fruit verkopen. Ergens gestopt om mandarijnen en olijven te kopen die overheerlijk zijn. Door Santiago heen gereden richting Cajon del Maipo. Mooie vallei dicht tegen Santiago aan, met besneeuwde bergen in de verte. 3 kwartier rijden van Santiago vandaan vinden we een camping bij San Jose de Maipo. Het is vandaag vrijdag en dat is te merken op de camping. Veel jeugd met harde muziek tot in de late uurtjes. Als we eindelijk rustig slapen, beginnen ze hard te zingen....

26-11
We moesten nog een aantal dingen kopen, zoals een boek voor Argentinie en schoenen voor Guido. Daarvoor ging de route naar Santiago. De steden in Chili zitten vol met een-richtingsstraten die ons al erg veel frustaties hebben opgeleverd. Ze gaan namelijk altijd de andere kant op dan (als?) wij willen. Zo dus ook bij Santiago. Na lang zoeken hadden we een outdoorwinkel gevonden voor schoenen voor Guido. Die outdoorwinkel bleek niet meer te zijn zoals het in het reisboek beschreven stond, dus voorlopig nog geen nieuwe schoenen voor Guido. Op naar de reisboekenwinkel. Na veel frustatie hebben we de goede straat gevonden, nog meer frustratie later eindelijk een parkeergarage. Op naar de winkel, is die al 3 uur dicht!! Er was nog iemand binnen, dus gevraagd of ze eigenlijk wel Footprints verkochten, nee was daarop het antwoord. Dus we konden Santiago verlaten zonder boek over Argentinie en zonder schoenen voor Guido. Op naaar de wijnstreek, net onder Santiago. In het boek stond een goede wijngaard die rondleidingen gaf, wat wij graag de volgende dag heen wilden. Op zoek naar de wijngaard, die we natuurlijk nergens konden vinden. Uiteindelijk een camping gevonden bij Isla del Maipo. We werden heel hartelijk ontvangen door de campingeigenaar. We kregen een pak wijn (die erg goed smaakte) en hij zou zorgen dat we de volgende dag een wijntour konden doen.

27-11
’s Ochtends rustig aangedaan, beetje gerelaxd. Om 13 uur zou de campingeigenaar ons naar de wijngaard brengen. Heerlijk, zo hoefden we zelf niet te rijden na zo’n proeverij. We kregen nog een empanada van de eigenaar die erg goed smaakte. Bij de wijngaard aangekomen bleek de tour pas om 15 uur te beginnen. Ondertussen hebben wij gewacht bij een winkeltje, in de zon. Tegen half 4 begon de tour. Een leuke rondleiding gehad door de wijngaard, de fabriek en de wijnkelder. Er werd uitgelegd hoe ze de planten laten groeien, wanneer ze geoogst worden en dat ze daar alleen maar mankracht voor gebruiken en geen machines. De tour werd afgesloten met het proeven van 4 verschillende wijnen, de ene lekkerder dan de andere. Het was een hele leuke en leerzame middag. We kregen wijnglazen mee en hebben nog een lekkere fles wijn gekocht. Als jullie met het kerstdiner aan een Chileens wijntje zitten die van de wijngaard Unduragga afkomt, daar zijn wij geweest!

28-11
Het werd weer tijd om verder te reizen richting het zuiden. De bestemming van vandaag was vlakbij nationaal park Siete Tazas. Door wijngaarden, langs een meer en een stuk snelweg komen we aan op een camping.

29-11
Rustig aan opgestaan en toen naar het park gegaan. De naam van het park betekend 7 kopjes, de rio Claro stroomt daar naar beneden en via watervallen komt het water terecht in 7 kopjes. We kwamen eerst met de auto langs een mooie waterval. Na een stukje verder doorrijden kwamen we bij de ingang van het park. Er was een mooie wandelroute van een uur. Eerst kwamen we langs de siete tazas, erg mooi! Rio Claro doet ook zijn naam eer aan, mooi blauw helder water. Na een stukje doorlopen kwamen we bij weer een waterval terecht. Het einde van de wandeling was bij de rivier, met een zwemplek. We hadden het inmiddels warm van dat wandelen dus wilden lekker gaan zwemmen. Het water was zo koud dat het zelfs pijn deed aan je benen. Toch maar even afgespoeld, wat gerelaxd en gelunched. De wandeling ging door de bossen terug naar de auto. Met de auto zijn we naar Talca gereden om van daaruit verder richting het zuiden te rijden over de snelweg. Het werd inmiddels al laat, dus zijn we richting San Fabián de Alico gereden om een camping te zoeken. Dat was weer een hele opgave. We zijn 4 campings tegen gekomen, alle 4 dicht. Uiteindelijk bij Los Puquios was er een camping die open was. Een erg leuke camping met weer een overdekte picknickplaats, aan de rivier. Guido had weer een maatje gevonden, een hond die op de camping liep. Later werd het ook nog onze waakhond, want hij heeft voor de tent liggen slapen de hele nacht.

30-11
Via de zuidelijkste wijngaarden zijn we naar beneden gereden. Via Chillan en Los Angeles zijn we net voor Nationaal park Nahuelbuta op zoek gegaan naar een camping. Uiteindelijk vonden we een oud bordje met een campingteken. We kwamen uit bij mensen in de tuin. We denken dat het geen camping meer is, maar we mochten toch kamperen.

1-12
Op tijd opgestaan om naar park Nahuelbuta te gaan. Dat was nog een klein stukje rijden. Daar hebben we een wandeling van 4 km enkele weg uitgekozen naar een mirador. De wandeling liep door een mooi bos, met veel A.... Dit is de nationale chileense boom, in Nederland wordt het apenboom genoemd. Daar vonden we eindelijk een foto voor een nieuwe kijkersvraag. Vanaf de mirador hadden we een mooi uitzicht over de bossen. We wilden via een andere weg het park uit, maar die weg stond erg slecht aangegeven, of wij hebben niet goed gekeken... In plaats van er een uur over te doen om het park uit te komen, deden we er nu ruim 3 uur over om eruit te komen. Toen we er eindelijk uit waren zijn we naar Vilcun gereden om een camping te zoeken. Dat was makkelijker gedacht dan gedaan, want alle campings (2) die we tegen kwamen waren dicht. Uiteindelijk ergens waar ze cabañas hebben zijn we het terrein opgereden. Daar mochten we natuurlijk kamperen en gebruik maken van de facilliteiten van een cabaña. Ontzettend aardig mensen, ze spraken zelfs engels. Ook de cabaña was erg mooi, het bleek dat die man ze helemaal zelf gemaakt had. Er zat zelfs een warme douche in, waar we meteen gebruik van gemaakt hebben. Met alle dagen richting het zuiden rijden waren we in het Lake District aangekomen. Dit ligt voor een deel in Chili, het andere deel ligt in Argentinië.

2-12
Vilcun ligt vlakbij Nationaal Park Conguillo. Dit bestaat uit een hoge vulkaan, 2 grote meren en 2 kleine meertjes. Toen we wakker werden regende het, welkom in het Lake District. Noordelijker van het Lake District hebben we altijd mooi weer gehad, alle dagen zon. In het boek hadden we al gelezen dat het hier vaker kon regenen, daar kwamen we dus de eerste ochtend al achter. De rest van de dag bleef het bewolkt, de vulkaan kwam niet eens uit de wolken. Na het ontbijt zijn we naar het park gegaan. Daar een wandelingetje gedaan en verder het hele park doorkruist met de auto. Het is bizar om te zien hoe er ergens bossen staan en een meter verder een hele lange strook lavastenen. Het is een schitterend park, met iedere keer andere gezichten. Na het park hebben we wat boodschappen gedaan voor onze eerste bbq van de reis. We mochten gebruik maken van de bbq van de cabaña. Toen de eigenaresse hoorde dat we gingen bbq-en, kwam ze meteen aan met een zelf gebakken brood. Dat smaakte erg lekker! Onze eerste bbq was geslaagd, zo volgen er meer.

3-12
En het regende weer toen we wakker werden. Deze keer stopte het niet zo snel en moesten we alle spullen kletsnat inpakken. De reis werd voortgezet richting de meren een klein stukje zuidelijker, over alleen maar onverharde weg. Het bleef bijna continue regenen en echt warm werd het ook niet. Toen het even droog was zijn we gestopt om soep te maken daarmee een beetje warm te worden. Rond 3 uur waren we allebei het rijden een beetje beu, dus hebben we bij termaal baden ene camping gezocht. Eindelijk trok het een beetje open en konden we de spullen een beetje laten drogen. Ondertussen konden wij opwarmen in een war, termaalbad. ’s Avonds een kamvuurtje gemaakt waardoor we de hele avond buiten konden zitten.


Weer een aantal wist-je-datjes:
• In Chili de wegen ontzettend slecht aangegeven staan, voornamelijk in een dorp of stad.
• Wij daardoor al erg vaak fout gereden zijn
• Guido in het donker bijna op een vogelspin is gaan staan
• Vogelspinnen hier blijkbaar niet gevaarlijk zijn
• Mensen zich hier te voet, met kinderwagen of op de fiets op de snelweg begeven
• En dan ook rustig op hun dooie gemak oversteken
• Nergens op een camping warm water hebt
• Wij dus bijna altijd koud douchen

foto´s met KIJKERSVRAAG!!!
https://picasaweb.google.com/101601467221489267971/WijnstreekEnVulkanenMetKIJKERSVRAAG?authkey=Gv1sRgCLzupIbDjuHqiwE

het antwoord mag gemaild worden aan een van ons beide (dit geldt ook voor jou Stefan...). Voor degene die er het dichtste bij zit is er natuurlijk weer een presentje!

Voor iedereen een hele fijne sinterklaas morgen.