Lake District

Beste kijkers thuis!

Hier weer even een verhaaltje vanuit het mooie Chili met weer wat foto's van afgelopen dagen. We wachten met de kijkersvraag tot volgend verhaal en zullen dan de leeftijd van de boom onthullen. Mocht je nog geen leeftijd gestuurd hebben, doen!

Een kerstkaart sturen gaat 'm niet worden dit jaar. Vanuit Chili wensen wij jullie allemaal een hele fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar!

4-12
Toen we wakker warden scheen de zon gelukkig weer. Een bad genomen in het termaalbad, wat helaas niet zo warm meer was als de vorige dag. Daarna de spullen ingepakt en de reis voortgezet naar Pucón. De reis ging door mooie bossen met zicht op bergen met besneeuwde toppen in de verte. Onderweg ergens gelunchd. We hadden empanadas besteld, maar kregen vlees met salade, ook lekker. Pucón ligt aan de zuidoostkant van het Villarrica meer, met een uitzicht op de Villarrica vulkaan van 2840m. Het is een erg toeristisch plaatsje, maar wel gemoedelijk met allemaal houten huisjes. Al met al een leuk plaatsje om een paar dagen te verblijven en te relaxen. We hebben een leuke camping gevonden dicht aan de waterrand, met een warme douche! Inmiddels is het onbewolkt geworden en erg warm. ’s Middags het dorpje ingelopen om wat te winkelen en boodschappen te doen. ’s Avonds hebben we lekker geBBQd met als toetje banaan met Milka-chocolade van de bbq.

5-12
De hele dag een beetje vakantie gehouden. Guido heeft auto grondig gewassen, in de hoop dat we voorlopig uit het stof blijven. Hij ziet er nu weer uit om door een ringetje te halen. Verder hebben we het dorpje een beetje verkend.

6-12
Er zijn mooie fietsroutes hier in de omgeving, daar wilden we er wel 1 van gaan fietsen. Op zoek dus naar een fietsverhuurbedrijf. Een fiets gehuurd met een route van 19 km enkele weg. Gaan met die mountinbike. De route ging door een mooi bos met heuvels, dus soms was het zwaar fietsen, soms gingen we gelukkig ook berg af. Aan het einde van de route lag Ojos de Carburga, een meertje omringd door watervallen. Erg mooi. Het water was helaas te koud om te zwemmen. Na daar even te hebben uitgerust, begonnen we aan de terugweg. Die was wat minder mooi en ging over de geasfalteerde weg die we met de auto ook al hadden gezien. Daarbij hadden we ook nog flinke tegenwind, dus zo duurde de terugweg extra lang. ’s Avonds wederom ge-BBQd, met onze buren van de camping, een frans koppel.

7-12
’s Morgens wilden we graag eens weten hoe het met de autopapieren ervoor stond. Naar Registro Civiel dus. Daar aangekomen bleek het eindelijk allemaal geregeld te zijn en kregen we het benodigde papiertje mee! We kunnen nu dus onze eerste grensovergang met de auto gaan maken. ’ s Middags zijn we gaan raften, alweer. De vorige keer was zo goed bevallen, dat we dat graag nog een keer wilden doen! Het was een 2 uur durende rafttocht. Deze was wel wat spectaculairder dan in Peru. Hier zijn meer golven, waardoor het wat heftiger is. Al met al een leuke tocht om te doen. De hele dag is het al een beetje hei-ig. Onze raftinstructeur vertelde dat dit kwam doordat er een vulkaan in Argenintië bij Bariloche actief was. Soms staat de wind de verkeerde kant op en dan blaast het de aswolk richting Chili. Daardoor lijkt het hei-ig.

8-12
Toen we wakker werden was het erg bewolkt. De plannen voor vandaag waren eigenlijk naar laguna Carburgua te gaan. Dit is een meer met een wit strand. Dat is erg uitzondelijk voor deze omgeving, want door de vulkanen die soms uitbarsten zijn alle stranden in de omgeving zwart. Daarbij is het het warmste meer van deze regio. De moeite waard dus om eens te gaan kijken. Het Franse koppel wilde ook graag mee, dus toch maar besloten om te gaan. Naar mate we dichter bij het meer kwamen, loste de bewolking op en hadden we een blauwe lucht bij het meer. Daar een beetje gewandeld en pootje gebaad. ’s Middags nog wat in het dorp rondgelopen en geskypd. Ook hebben we een goede winkel gevonden waar we wandelkaarten konden kopen. Daar meteen 4 kaarten ingeslagen voor de komende trekkingen. Je moet als je naar Argentinië reist met de auto een aparte verzekering hebben. Wonder boven wonder hadden ze die daar, dus nu zijn we helemaal klaar om naar Argentinië reizen. ’s Avonds heerlijk uit eten geweest in het dorpje.

9-12
Nu miezerde het zelfs toen we wakker werden. De spullen ingepakt en de reis voortgezet richting Argentinië. Pucón ligt net boven het 7 meren gebied dus daar hebben we op onze route naar beneden 5 meren van gezien. We wilden met een ferry het laatste meer over en dan via de weg naar Argentinië. Dit bleek niet te kunnen omdat de motor van de ferry gereviseerd moest worden en ze hier natuurlijk niet vooruit kunnen denken in Chili en alles net iets minder efficient verloopt. Toen maar omgedraaid en een grensovergang noordelijker gepakt. Deze bleek iets avontuurlijker. Over een lange zandweg zijn we naar 1200 meter gereden. Daar kwamen we bij de doanepost van Chili aan. Er moest een formulier ingevuld worden voor de auto, dat werd gedaan met een typmachine! Na een half uur wachten was eindelijk alles in orde en konden we verder rijden. We kwamen meteen in een nationaal park uit. Na daar 2 uur te hebben gereden nog geen doaunepost gevonden. Het werd inmiddels al laat en een camping kwamen we wel tegen, dus zijn we daar maar gestopt om te kamperen.

10-12
We werden wakker van harde wind en een beetje regen. Het weer begon dus niet erg goed. De douanepost van Argentinië bleek maar 4 km van de camping af te liggen. Daar was het gelukkig iets sneller geregeld. Na nog 2 uur over onverharde weg rijden kwamen we in San Martin de Los Andes aan. Dat bleek een leuk bergdorpje, wederom vol met toeristen. Daar wat gewinkeld. We hadden nog geen reisboek voor Argentinië en wilden die dus nog kopen. Bleken ze die in de boekenwinkel helemaal niet te hebben.... Toen maar een kaart gekocht van Patagonië met dus een stuk van Argentinië, zo weten we in elk geval hoe de wegen lopen. Daarna camping gezocht in de buurt van een meer. De harde wind was aangehouden en Guido vond het leuk om de tent eens goed te testen in wat extremere weeromstandigheden. We hebben de tent opgezet tegen het meer aan zodat we veel wind kregen. Het begon ook weer een beetje te regen dus we hebben zelfs vanuit de tent moeten koken. Zo hebben we vast getest hoe alles moet/gaat/kan als we zulke omstandigheden hebben in het zuiden van Patagonië.

11-12
Het weer was vandaag iets beter, de wind was gaan liggen. Na nog warme chocomelk en een stuk chocoladetaart in het dorp zijn we verder gereden. We besloten weer terug te rijden naar Chili om daar een trekking van 5 dagen te gaan doen om een vulkaan heen. We reden nog een stuk door een nationaal park. Daar zagen we alle as liggen van de actieve vulkaan. Op de bomen langs de weg lag soms wel een paar centimeter as. Het is net een soort sneeuw, alleen wat grijzer. Deze keer kozen we voor een iets vaker gebruikte grensovergang met verharde weg. Hier verliep alles een stuk gemakkelijker. Net na de grens kwamen we bij het beginpunt van de trekking. Bij de camping gevraagd of het mooi was om de trekking te doen, gezien alle as die nog overal lag. Bleek dat de trekking die we wilden doen helemaal niet kon, omdat daar de vulkaanuitbarsting zat! De vulkaan waar we omheen wilden is dood, die doet niets meer, maar een stukje noordelijker zit een krater en die spuugt nu de hele tijd as. We besloten om een andere trekking te doen van 3 dagen naar een zuidelijkere vulkaan.

12-12
Op tijd opgestaan om de rugzakken te pakken. Dat was lang geleden. De tocht loopt door nationaal park Puyehue. De eerste dag liep voornamelijk door bossen, met iets meer dan 800 meter stijgen. De bossen zijn hier erg dicht, er groeit zelfs bamboe overal. Op 1200 meter groeit er geen bamboe meer en staan er alleen nog maar bomen. Na een lange dag wandelen, zo’n 18 kilometer in 7 uur lopen, kwamen we bij een mooi kampeerplekje aan, met een riviertje. Allebei een douche genomen in echt ijskoud water van het riviertje. Daarna gekookt en op tijd gaan slapen.

13-12
De dag om de vulkaan te beklimmen. Het was een beetje hei-ig, maar er was ook blauwe lucht te zien. Vol goede moed begonnen we aan de beklimming van de 1990 meter hoge vulkaan Casablanca. Het ging redelijk, al werd het om ons heen steeds bewolkter. We wisten niet goed of het een aswolk was of een onweerswolk. Op 1600 meter hebben we besloten om om te draaien omdat het zicht steeds beperkter werd. Als we op de vulkaan zouden komen, zouden we niets meer kunnen zien. Beneden aan de vulkaan tijdens een rustpauze zagen we woody-woodpekcer, een zwarte specht met een rood hoofdje en kuif. Hij was natuurlijk te snel dus een mooie foto is niet gelukt. We zijn verder naar beneden gelopen zoals we de eerste dag naar boven zijn gekomen. Daar hadden we een mooie kampeerplek gezien, dus daar wilden we slapen die nacht. Het bleek nog een behoorlijk eind lopen te zijn, maar om half 6 waren we er eindelijk, na 9 uur lopen. We kampeerden bij paarden in een weiland omringd met bamboe en bomen met rode bloempjes. In die bomen met rode bloempjes zaten erg veel kolibrie’s die helicopter geluid maken als ze vliegen. Mooi om te zien.

14-12
’s Nachts heeft het as gesneeuwd, dus alles was grijs. Omdat we gisteren zoveel gelopen hadden, hoefden we vandaag nog maar een klein stukje. Na uitgeslapen te hebben, hebben we alle spullen gepakt en zijn we vertrokken. Na anderhalf uur lopen waren we alweer bij het beginpunt van de wandeling. Na zo’n trekking wilde Inge graag wat luxe, dus we besloten een cabaña te huren. Uiteindelijk blijkt het iets boven ons budget te zijn, maar het is een heerlijk huisje waar we warm kunnen douchen, kleding wassen en even bijkomen van de lange dagen. Sinds dat we de auto hebben gaat de tijd erg snel en hebben we nog maar ruim een maand in dit mooie continent. We gaan nu dus snel plannen wat we allemaal nog willen zien (en dat is veel) en kijken of dat nog gaat lukken.

Tot volgende keer weer!

groetjes uit Puerto Montt.

Foto's: https://picasaweb.google.com/101601467221489267971/LakeDistrict?authkey=Gv1sRgCOiGqpLDhrDnJg#