Perito Moreno gletsjer, Ushuaia en Isla Navarino

Hallo trouwe lezers,

Voor iedereen nog een gelukkig nieuwjaar van Inge, de beste wensen van Guido. Het heeft even geduurd voor er weer een stukje van ons kwam, maar hier is ie dan eindelijk!


30-12
Na een slechte nacht door ontzettend harde wind zijn we toch op tijd opgestaan. Na het ontbijt hebben we rustig de spullen gepakt en doorgereden richting het zuiden. Het bleef erg hard waaien, maar het was gelukkig wel zonnig. Onze volgende bestemming zou worden: de perito moreno gletsjer. De gletsjer in een grote toeristenattractie in Argentinië en is 60 meter dik en 5 kilometer breed. We wilden dicht bij de gletsjer kameren, volgens ons boek zou dat kunnen. Daar zouden we dan vandaag heen rijden, morgen naar de gletsjer en daar oudjaar vieren. Eerst zijn we door El Calafate heen gereden, een toeristisch dorpje. Na het dorpje is het nog 80 km tot de gletsjer. Na 50 kilometer kwamen we al bij de ingang van het park. Daar bleek dat we niet in het park konden kamperen... Weer een nieuw plan moeten maken. We konden kamperen op een gratis camping, 30 kilometer van de ingang van het park vandaan. Ondertussen was het weer omgeslagen en was er alleen nog maar grijze lucht met wat regen. Op de camping de tent opgezet. Er kwam een ranger van het park kijken op de camping en knoopte een praatje met ons aan. Hij vertelde dat het de volgende dag erg druk zou worden met oudjaar vierende Argentijnen en dat er wel 1000 mensen konden komen. Dus niet echt ons idee van oudjaar vieren. De rest van de middag hebben we bedacht wat we de komende dag dan zouden gaan doen. Het plan werd als volgt, de volgende dag ’s morgens naar de gletsjer en daarna de grens over steken naar Chili. Aan het eind van de middag omhoog lopen om bij de lookout van Torres del Paine oudjaar te kunnen vieren. Daarna beginnen met een 8 daagse trekking. De rest van de dag zijn we dus bezig geweest met alles voorbereiden voor de trekking.
Oudjaarsdag was droog maar nog steeds niet helder, de wolken hingen erg laag. Toch besloten om naar de gletsjer te gaan. Het was supermooi. Omdat de gletsjer continue in beweging is breken er regelmatig kleine en grote stukken van de gletsjer af met erg veel lawaai. Erg mooi om te zien, maar moeilijk te omschrijven. Na daar alle wandelpaden te hebben belopen zijn we teruggekeerd naar de auto. Daar kwamen we er achter dat de tank zo goed als leeg was en we nog 80 kilometer moesten rijden voor de eerste bezinepomp. Dat werd een spannend uurtje, maar zo kwamen we er achter dat je met een zo goed als lege tank, nog makkelijk 80 km kan rijden. In Calafate nog wat boodschappen gedaan en de weg richting Chili ingezet. Deze verliep erg goed en snel, zo kwamen wij tegen 5 uur aan bij de Argentijnse douane. Daar vroegen ze waar we heen gingen in Chili. Naar Torres del Paine. Nou, dat gaat niet lukken werd ons verteld. Het park is dicht. We kijken elkaar aan en beginnen beide te lachen. Voor de verandering lukte ons plannetje weer niet. De reden waarom bleek heel wat minder grappig (al komen we achter verschillende dingen pas dagen later achter). Er woedt een bosbrand in het park, veroorzaakt door een onoplettende toerist. Deze brand is 27 december begonnen en is nog niet onder controle. Het heeft inmiddels al 12000 hectare natuurgebied verwoest. Terwijl we naar de Chileense douane reden hebben we flink zitten vloeken in de auto. Dit is HET hoogtepunt van Patagonië en van Chili waar we al maanden naar uitkijken. Na de douane van Chili moest ons plan dus weer veranderd worden. We besloten naar Puerto Natales te rijden. Daar hebben we een hostel met campingplaatsen gevonden. Guido kreeg van de eigenaar een rondleiding door het hostel, zat daar ineens het franse koppel wat bij ons in Pucon op de camping stond. Erg leuk. Op de camping stonden nog 2 andere franse koppels en een zwitsers koppel. Zij zouden allemaal samen nieuwjaar vieren en hadden ons gevraagd om mee te doen. We zijn dus gezellig aangeschoven. Een gezellige avond gehad met heel weinig vuurwerk.
Nieuwjaarsdag begon met een beetje uitslapen. We hebben de ouders verrast met een telefoontje, de rest van de dag hebben we eigenlijk niet veel gedaan als rondgehangen in het hostel/op de camping. Begin van de avond zijn we nog even een rondje gaan lopen en we wilden wat boodschappen gaan doen. Alle winkels waren dicht, dus waren we genoodzaakt om uit eten te gaan. Er was niet veel open, maar uiteindelijk een gezellig restaurantje gevonden, lekker gegeten en een leuke avond gehad. Een goed begin van het nieuwe jaar dus.
De volgende dag werd het weer tijd om de spullen in te pakken en naar Punta Arenas te rijden. Dat ligt 250 km ten zuiden van Puerto Natales, dus de rit was niet erg lang. We hadden al een reservering gedaan voor een hostel in Punta Arenas, dus dat maakte het nog makkelijker. Tegen half 3 in Punta Arenas aangekomen. Een erg leuk hostel, aardige eigenaar. Hier hopen we onze auto te kunnen verkopen. De eigenaar heeft geholpen met vanalles daarvoor. We zijn naar de krant geweest om 3 dagen achter elkaar een advertentie te plaatsen. Daar hebben we ook briefjes gekregen om op de auto te hangen.
De volgende dagen bestondne uit nog meer auto-dingen doen, zoals laten wassen (zo mooi was hij nog nooit!), papieren in orde maken en rondom het hostel blijven voor als er nog mensen komen kijken of bellen. Uiteindelijk hebben we iets in de prijs moeten zakken, maar is hij wel na 3 dagen al verkocht! Daarna konden we een plan concreet gaan maken. Bustickets en een bootticket werden ingeslagen en 2 trekkings werden uitgezocht. De volgende bestemming gaat naar het Argentijnse Fin del Mundo, einde van de wereld. Onze reis gaat daarna nog verder naar het Chileense Fin del Mundo, Isla Navarino. Daarna komen we weer terug in Punta Arenas voor een nachtje.
7 januari gingen we met de bus van Punta Arenas naar Ushuaia. Lang geleden dat we met de bus gereisd hadden, nu mochten we weer meteen 12 uur in de bus zitten. Na een korte boottocht en een soepele grensovergang waarbij we niet uit de bus hoefden kwamen we weer in Argentinië aan. In Ushuaia konden we op zoek naar een slaapplek. Alle hostels bleken vol te zitten. Uiteindelijk een taxi gepakt naar een camping wat buiten het centrum.
De volgende dag op tijd opgestaan om spullen te pakken voor de trekking. Met de taxi naar het begin van de wandeling gegaan, 16 kilometer van Ushuaia vandaan. Daar begonnen we aan een 4 daagse trekking door een afgelegen gebied met weinig tot geen bewegwijzering op de route. De tocht ging door moerasachtig gebied, 4 passen overgestoken, over een redelijk droog riviertje omhoog geklauterd, tussen mooie bergen door en langs mooie meren. We hebben zon en regen gehad, warmte en kou. We hebben 's avonds de tent nog moeten verzetten omdat alles onder begon te lopen met water. We zouden een rivier tot kniediep over moeten steken, gelukkig hebben we dat kunnen vermijden. Al met al een mooie tocht die nu nog niet zoveel gelopen wordt, dus dat alleen maar mooier maakt.
Bij het einde van de trekking hadden we binnen 2 minuten een lift die ons helemaal tot de camping bracht. Op de camping weer bijgekomen met een warme douche en goede nachtrust. De dagen daarna vooral gerelaxd, wat inkopen gedaan voor de volgende trekking en een bootticket gekocht naar Isla Navarino voor 14 januari.
Gelukkig waren Guido's bijna afgeschreven schoenen weer droog na 4 dagen nat te zijn geweest. Op de 14e moesten we om 9:30uur bij de haven zijn van Ushuaia. We hadden de douane formulieren al ingevuld om naar Chili te gaan. Na een tijdje wachten konden we door een tassen controle naar het bootje toe. Het was een klein bootje voor 6 passagiers die ons naar de overkant van het Beagle kanaal bracht. Gelukkig was er weinig wind want de vorige 2 dagen waren er daarom geen bootjes geweest. Na nog 2 uur wachten aan de overkant werden de tassen nog een keer gecontroleerd en konden we met de bus verder naar Puerto Williams. Daar kregen we een nieuwe stempel in het paspoort. Op zoek naar een hostel samen met een Nederlandse man, Hans. Een heel leuk hostel gevonden, een huis met in totaal 4 mensen. Wat boodschappen gedaan en verder gerelaxd.
De volgende dag ontbeten en rustig aan spullen gepakt. We begonnen aan een 5 daagse trekking. Deze wordt meer gelopen dan de andere die we gedaan hadden, dat bleek uit de goede markering. Wij deden de wandeling op de relax-versie, iedere dag maar 4 uur lopen. De wandeling begon met bewandeling van een berg, harde wind en een lange traverse. Na een mooie kampeerplek en een goede nachtrust van 11 uur begonnen we met dag 2. Deze bestond uit 3 passen oversteken, mooi weer en schitterende uitzichten. Dag 3 was een makkelijke dag met 3 uur lopen, 2 passen en wederom een erg mooie kampeerplek. Dag 4 begon met regen die de hele dag aanhield. Dit was de langste dag van 5 uur en was vooral stijgen en dalen met op het einde een hoge pas, die we in dichte mist af moesten dalen. Aan het eind van de middag weer een mooie kampeerplek gevonden. De laatste dag begon droog, maar al snel begon het weer te regenen. We hoefden alleen maar af te dalen en een stuk van 8 kilometer langs de weg te lopen. Rond het middaguur waren we weer terug in het dorp. De rest van de dag bijgekomen van een mooie wandeling met een warme douche, fles cola en een zak chips.
De volgende dag bestond uit de hele dag bij het haardvuur zitten, spullen wassen en laten drogen.
De dag daarna konden we erg vroeg op om de boot te halen. Om half 8 konden we gaan boarden en om 8 uur begon de boottrip van 30 uur. We hadden goede stoelen bij het raam, dus hadden een schitterend uitzicht. De boottocht ging langs mooie bergen en gletsjers, waarvan er sommige in de zee eindigen. We hebben zelfs dolfijnen gezien! Na iets meer dan 30 uur kwamen we weer in Punta Arenas aan, waar we nu dus zitten. Wat onze plannen voor de komende dagen zijn weten we nog niet zo goed. Dat zien jullie als we ons volgende verhaal plaatsen.

Hierbij de foto's van de afgelopen weken: https://picasaweb.google.com/101601467221489267971/UshuaiaEnIslaNavarino?authkey=Gv1sRgCMLQtbvW9762tQE#

Groetjes van ons!